Prawo budowlane określa minimalne wymagania jakie powinna spełniać wentylacja grawitacyjna w domu. Wymagania możecie pobrać tutaj : Prawo Budowlane – Wymagania Wentylacj grawitacyjnej W jaki sposób wykonać skutecznie działającą wentylację grawitacyjną (nie tylko zgodną z przepisami Prawa Budowlanego) chciałbym przedstawić na podstawie własnych doświadczeń z pobytu w tym tropikalnym domu:) Dwa lata temu pojechaliśmy z Justyną na romantyczne wakacje na Bali w Indonezji. Postanowiliśmy zorganizować wyjazd samodzielnie. Bardzo pomocny okazał się airbnb w wyszukaniu fajnego miejsca gdzie można by się zatrzymać. Naszą uwagę przykuł drewniany domek położony daleko od zgiełku miasta, pośrodku pól ryżowych. Dom miał jak dla mnie, człowieka z branży budowlanej, bardzo nietypowy kształt – bardzo wysoki, spadzisty dach wypłaszczony u dołu. Właściciel domku powiedział się, że dom został zbudowany w tradycyjny Jawajski sposób. Stwierdziłem, że widocznie tak w Indonezji się buduje 🙂 Przed rezerwacją zapytaliśmy o klimatyzację ( wierzcie mi, nie chcecie mieszkać w tropikach bez klimatyzacji ). Właściciel oznajmił, że nie ma potrzeby klimatyzacji…dom ma wiele otworów, przez co ciągle się wentyluje i utrzymuje przyjazną temperaturę. Muszę przyznać, że spędziliśmy w tym domku rewelacyjny tydzień i wcale nie było nam za gorąco 🙂 Dom rzeczywiście miał dobrą wentylację. Każda ściana posiadała liczne otwory, dzięki czemu w domku mieliśmy przeciąg. Mimo że był to dom parterowy, jego wysokość była podobna do budynku piętrowego. Domek nie posiadał poddasza. Wyciąg ciepłego powietrza zgromadzonego pod dachem odbywał przez otwory blisko kalenicy. Nietypowy dach domku pełnił funkcję gigantycznego komina. Mając praktycznie znikome opory przepływu, nawet w gorące bezwietrzne dni powietrze nieustannie cyrkulowało, dostając się przez otwory w dole domu i wychodząc górą. W polskich warunkach, taki sposób budowy, latem przyniósłby pożądany efekt przeciągu. Z kolei zimą zamiast zapewnić wymaganą wentylację spowodowałoby tylko znaczne wychłodzenie domu i ogromne straty energii cieplnej. Co zrobić by wentylacja grawitacyjna sprawniej działała latem i nie powodowała nadmiernego wychłodzenia domu zimą ? Oto kilka pomysłów: 1. Wentylacja grawitacyjna działa na zasadzie różnicy ciśnień między wlotem a wylotem. Im wyższy komin wentylacyjny tym większy ciąg uzyskamy. Komin powinien być powyżej kalenicy, niezależnie jak daleko od niej się znajduje. Komin wentylacyjny zakończony poniżej kalenicy jest narażony na lokalne nadciśnienia ze strony działającego wiatru, przez co jego ciąg jest mniejszy. 2. Opory przepływu w kominie wentylacyjnym zmniejszają sprawność działania. Im mniejsza chropowatość komina tym mniej oporów przepływu. Jeśli możecie to najlepiej zastosować rury kominowe z PVC, potem stalowy, lub ceramiczny. Rury kominowe należy prowadzić pionowo bez odchyleń. Kratka wentylacyjna powinna być przewymiarowana by nie generować dużych oporów przepływu ( Kratka wentylacyjna powinna mieć przepustnicę dla dławienia nadmiaru ciśnienia zimą). Większy przekrój wewnętrzny komina powoduje spadek oporów liniowych. W domku na Bali całe poddasze było kominem 🙂 3. Wentylacja grawitacyjna wymaga świeżego powietrza z zewnątrz aby skutecznie działała. W starszych domach infiltracja odbywa się przez nieszczelności okien, drzwi, itp. W nowych, bardzo szczelnych domach spróbujcie zrealizować nawiew powietrza świeżego przez piwnicę domu domu, lub poprzez duże kanały nawiewne zamontowane pod posadzką – zwiększa to siłę ciągu i dodatkowo wprowadzi do domu wstępnie schłodzone powietrze latem / podgrzane zimą. Im więcej otworów nawiewnych w różnych pomieszczeniach domu, tym wentylacja grawitacyjna skuteczniej działa. Otwory nawiewne powinny mieć izolowane przepustnice, aby ograniczyć nawiew zimą. Jeżeli nie mamy możliwości montażu kanałów powietrza świeżego to należałoby zamontować w każdym pokoju nawiewniki ścienne ( możliwie blisko posadzki) lub nawiewniki okienne. Polecam nawiewniki higrosterowane, które otwierają się lub zamykają w zależności od wilgotności w pomieszczeniu. 4. Obrotowe nasady kominowe (turbowenty) zwiększają ciąg powietrza o 30-50 %. Koszt zakupu to około 150 zł. 5. Wentylacja przez dach. Jeśli macie strych zamontujcie na możliwie najwyższym poziomie np. wyrzutnię dachową lub ścienną wraz z przepustnicą (najlepiej sterowaną automatycznie). Latem nagrzane powietrze ze strychu będzie wydostawało się przez wyrzutnię wytwarzając podciśnienie, które z kolei wzmoży cyrkulację powietrza w domu.
Rys. 1 – Parter domu bez wentylacji: pokój dzienny (około 20 m²), kuchnia (około 8 m²) i łazienka (6 m²) Po remoncie domu, dostosowaną do potrzeb wymianę powietrza w jego wnętrzu, zapewni wentylacja wyciągowa, której sercem jest – zamontowany na poddaszu – specjalnie przeznaczony do takich celów czterokanałowy wentylator o
W starym domu, który odziedziczyłem, łazienka nie ma wentylacji. Prawdopodobnie było to kiedyś pomieszczenie o innym przeznaczeniu i nie ma w pobliżu żadnych kanałów, które można by wykorzystać. Czy może tak zostać? Chciałbym wiedzieć czy muszę coś zrobić, zanim zabiorę się za odnawianie pomieszczenia, żeby potem nie trzeba było niszczyć odnowionych ścian. Nowy kanał wentylacyjny Najlepiej byłoby wyprowadzić ponad dach osobny kanał wentylacyjny. Nie musi być murowany, może być blaszany lub z tworzywa, ocieplony na odcinku przebiegającym przez nieogrzewaną przestrzeń, na przykład nieużytkowe poddasze. Może być problem, jeśli na wyższej kondygnacji nad łazienką jest pomieszczenie o innym przeznaczeniu i kanału nie da się poprowadzić w dyskretny sposób. Wentylacja przez ścianę Jeżeli jedna ze ścian łazienki jest ścianą zewnętrzną, można zrobić w niej otwór i zamontować w nim mały wentylator osiowy, uruchamiany ręcznie przez użytkownika, a jeszcze lepiej włączany automatycznie, na przykład przez impuls z czujnika wilgotności, albo wraz z zapalaniem światła w łazience. Nie wystarczy wyposażyć otworu w kratki wentylacyjne, ponieważ wówczas powietrze będzie przez niego przepływało w sposób niekontrolowany, czasem na zewnątrz, a czasem do środka, powodując nadmierne wychłodzenie łazienki. Efektem ubocznym wywiewu przez ścianę może być brudzenie się i powolne niszczenie elewacji pod zewnętrzną kratką wentylacyjną spowodowane kapaniem lub zamarzaniem wody wykroplonej z ciepłego powietrza wywiewanego z łazienki, wtedy gdy na zewnątrz panuje niska temperatura. W łazience musi być wentylacja. Nie tylko dlatego, że tak wymagają przepisy, ale przede wszystkim ze względu na niebezpieczeństwo zawilgocenia, a w konsekwencji pojawienia się pleśni w samej łazience, a także w sąsiadujących z nią pomieszczeniach, które z założenia powinny być wentylowane pośrednio, właśnie przez kanał w łazience.
1) Niedostateczne wentylacja pomieszczeń W Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tj. Dz. U. z 2015 r. Poz. 142) określa, które pomieszczenia w domu muszą być wentylowane. Ponadto - ponieważ wentylacja powiązana jest z innymi elementami budynku - projektowanie instalacji ma uwzględniać wymogi rozporządzenia dotyczące kanalizacji i przewodów kominowych. Wentylacja mechaniczna w domu spełniającym WT 2021 W tym domu instalowany jest system wentylacji mechanicznej Forvent Reku oraz centrala wentylacyjna z odzyskiem ciepła Neovent KNP PERFECT. Projektant ma zatem uwzględnić: właściwą wentylację pomieszczeń, w których powstaje najwięcej zanieczyszczeń i pary wodnej, czyli kuchni, łazienki, WC oraz garderoby i spiżarni; minimalną wymaganą objętość wymienianego powietrza - 70 m³/h z kuchni z kuchenką gazową; 50 m³/h z kuchenką elektryczną; 50 m³/h z łazienki; 30 m³/h z oddzielnego WC; 15 m³/h z pomieszczeń pomocniczych bez okna (spiżarnia, garderoba); 30 m³/h z pokoju oddzielonego od wymienionych pomieszczeń więcej niż dwojgiem drzwi lub znajdującego się na wyższej kondygnacji; dostarczenie do reszty (czystych) wnętrz takiej samej ilości powietrza świeżego - w typowym domu jednorodzinnym oznacza to ok. 200 m3 powietrza na godzinę; kierunek przepływu - z pomieszczeń o czystszym powietrzu ku tym o brudniejszym - zazwyczaj osiąga się to, pozostawiając szczelinę pomiędzy dolną krawędzią drzwi i podłogą, lub instalując drzwi z podcięciem bądź otworami w dolnej części. 2) Za mało przewodów wentylacyjnych Często popełnianym błędem jest niewystarczająca liczba przewodów wentylacyjnych. Żeby temu zaradzić, inwestorzy decydują się na podłączenie kilku wnętrz, albo urządzeń, do tego samego przewodu wentylacyjnego. Zaburza to ciąg i skuteczność działania wentylacji. Nie wolno tak robić. Centrala wentylacyjna DLA DOMU 2021 System dystrybucji powietrza DLA DOMU 2021 3) Mostki akustyczne z instalacji wentylacyjnej Prowadzenie przewodów instalacji wentylacyjnej w ścianach między mieszkaniami lub pomieszczeniami o różnym przeznaczeniu powoduje powstanie mostka akustycznego w tych przegrodach. Kominy powinny być tak zaprojektowane i wykonane, by nie wpływały na funkcje użytkowe pomieszczeń. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej 4) Nawiewniki okienne - wspomaganie wentylacji Nie wszystkie pomieszczenia wymagają intensywnej wentylacji. Zależy to głównie od sposobu i intensywności ich wykorzystywania. Na przykład w pokojach gościnnych, na co dzień nie użytkowanych, warto zamontować w ramie okna nawiewniki higrosterowane. Będą one skuteczne, jeśli zapewnimy przepływ powietrza do innych pomieszczeń, wyposażając je np. w drzwi z podcięciem. Pod wpływem wzrostu wilgotności powietrza w pokoju, nawiewniki będą się otwierać i będzie do niego napływać świeże powietrze z zewnątrz. Podcięcia lub otwory w drzwiach są niezbędne w łazienkach i toaletach. 5) Zbyt długie odcinki poziome Niekiedy inwestorzy decydują się na podłączenie do wentylacji pomieszczeń, które są oddalone od kominów wentylacyjnych. Należy wówczas pamiętać, że w instalacji grawitacyjnej odcinki poziome zaburzają działanie i skuteczność wentylacji. W takim przypadku prowadzenie przewodów do odległych kominów jest poważnym błędem. Możemy to zrobić jedynie wtedy, gdy wentylacja w tym przewodzie jest wymuszona mechanicznie. 6) Wentylacja mechaniczna bez projektu branżowego Wentylacja mechaniczna z rekuperatorem powinna być realizowana na podstawie wykonawczego projektu branżowego, dużo bardziej szczegółowego niż to, co znajduje się w projekcie budowlanym. Wówczas wszystkie elementy będą właściwie dobrane i zamontowane. W projektach katalogowych, z których powszechnie korzystają inwestorzy, zazwyczaj dominują rozwiązania wentylacji grawitacyjnej, podane w formie kilku zdań opisu i zaznaczenia kominów wentylacyjnych na rzutach kondygnacji. W przypadku wentylacji mechanicznej, na ogół jako "projekt" dostajemy zarys koncepcji w postaci szkicu przebiegu kanałów, nawet bez podania ich średnic oraz parametrów centrali. Dodatkowo, decyzja o założeniu wentylacji mechanicznej zapada najczęściej już po uzyskaniu pozwolenia na budowę, wydanego na podstawie projektu z wentylacją grawitacyjną, i wówczas o błędy wyjątkowo łatwo. Najistotniejsza z punktu widzenia projektanta jest sieć kanałów. To od ich długości, przekroju i przebiegu zależy to, jakie parametry będzie musiała mieć centrala. Ponadto kanały te trzeba ukryć, zaplanować ich izolację akustyczną i cieplną, a samą centralę umieścić z dala od sypialni. We wszystkich przypadkach wentylację mechaniczną powinno się wykonywać według szczegółowego wykonawczego projektu branżowego. Błędy po zakończeniu budowy mogą bowiem okazać się bardzo poważne i trudne lub nawet niemożliwe do skorygowania. Przewody i inne elementy wentylacji mechanicznej, w tym centrala, muszą być precyzyjnie zaprojektowane i zamontowane zgodnie z projektem branżowym. (fot. Ventia) 7) Brak odpowietrzenia pionów kanalizacyjnych Wentylacji wymaga również kanalizacja. Istotne jest zamontowanie w każdym pionie kominków odpowietrzających. Ewentualnie dopuszcza się zastąpienie części z nich zaworami napowietrzającymi. Brak odpowietrzenia będzie powodować przedostawanie się wyziewów z instalacji do wnętrza budynku. Piony wentylacyjne kanalizacji należy wyprowadzić ponad dach. Nie mogą kończyć się np. na nieużytkowym poddaszu (o ile nie są zakończone zaworami napowietrzającymi). Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! 8) Zastosowanie niewłaściwych wyrobów do wzniesienia przewodów Zdarza się, że do wzniesienia kominów wybierane są nieodpowiednie produkty. Wykonawca, bądź inwestor, mogą pomylić przewód wentylacyjny ze spalinowym lub dymowym - a różnią się one znacząco. Przewody spalinowe i dymowe muszą być utworzone z wyrobów, których wytwórca precyzyjnie określa zakres zastosowania - nie można do tego celu wykorzystywać pustaków wentylacyjnych. Taki błąd może zagrażać bezpieczeństwu użytkowników. Komin do kominka wykonany z pustaków wentylacyjnych to poważny błąd. (fot. T. Rybarczyk) W razie, niestety nie tak rzadkiego, dobrania produktów wentylacyjnych, koniecznie trzeba je wyposażyć w przewody spalinowe. Nie zawsze jednak jest to możliwe, ze względu na zbyt małe średnice pustaków wentylacyjnych. W przewodach dymowych nie da się tego zrobić, ponieważ muszą one mieć duży przekrój poprzeczny. Jest natomiast szansa, aby pustaki wentylacyjne wykorzystać do zamontowania tzw. rury w rurze, odprowadzającej spaliny z kotłów gazowych kondensacyjnych. Przewody wentylacyjne mogą być wykonane z pustaków ceramicznych (fot. T. Rybarczyk) Rura w rurze - przewód spalinowy umieszczony w przewodzie wentylacyjnym. (fot. T. Rybarczyk) Komin z przewodami spalinowymi i wentylacyjnymi. (fot. T. Rybarczyk) 9) Za niskie kominy W przypadku wentylacji grawitacyjnej oraz kominów dymowych i spalinowych, niezbędne jest, by miały one właściwą wysokość ponad dach. Zasady te są określone we wspomnianym rozporządzeniu. Zbyt niski komin może znacznie zaburzać ciąg. Jest to częsty problem łazienek na poddaszu, gdzie czynna wysokość kanału (odstęp pomiędzy kratką wlotową i wylotem nad dachem) to tylko 1 m, podczas gdy prawidłowa to 2-3 m. Ponadto przy projektowaniu komina nie należy kierować się tylko wymaganiami dotyczącymi jego wysokości ponad dachem, ale trzeba również uwzględnić wpływ okolicznej zabudowy oraz innych przeszkód (np. wysokich drzew), mogących zaburzyć ciąg. Aby wentylacja w łazience na poddaszu była wydajna, odległość pomiędzy kratkami wylotowymi na kominie a wlotowymi w łazience powinna wynosić min. 2-3 m. (fot. T. Rybarczyk) Przy projektowaniu wysokości komina należy uwzględnić wysokie drzewa rosnące wokół niego. (fot. T. Rybarczyk) 10) Niewłaściwie ulokowane elementy komina Błędy najczęściej dotyczą przewodów dymowych. Jeżeli planujemy w domu kominek, stawiając komin, musimy pamiętać, że będzie do niego podłączony wkład. Trójnik od czopucha ma być ulokowany w taki sposób, aby do niego pasował. Również średnica przewodu dymowego ma być dostosowana do średnicy wkładu. Nie wolno zmniejszać przekroju poprzecznego. Wysokość trójnika powinna być dopasowana do wysokości i rodzaju zabudowy kominka. Wejścia trójnika trzeba skierować tam, gdzie będzie stał wkład kominkowy. Istotne także, by był zapewniony swobodny dostęp do wyczystki, żeby można było ją czyścić z sadzy. Stawiając komin do kominka trzeba zaplanować wygodne dojście do wyczystki, np. z drugiej strony ściany. (fot. T. Rybarczyk) Zbyt nisko usytuowany trójnik do podłączenia czopucha. Wyczystka skierowana w niewłaściwym kierunku. (fot. T. Rybarczyk) 11) Brak podbudowy pod komin Kominy to elementy wysokie i ciężkie. W domach jednorodzinnych mogą mieć ponad 10 m. Na podstawę takiego komina działa bardzo duża siła skupiona, ważne zatem jest, aby był solidnie posadowiony. Jakiekolwiek odkształcenia podłoża będą powodować odchyłki komina od pionu, co może mieć wpływ na bezpieczeństwo użytkowania. Elementy takie powinny być oparte na stopie fundamentowej. Nie można stawiać ich tylko na chudziaku w warstwie przyziemia, bo taka podbudowa będzie za słaba. Kominów nie można też opierać na stropach bez odpowiedniego ich wzmocnienia. Kominy stawia się na stopie fundamentowej (fot. T. Rybarczyk) 12) Brak oddylatowania komina od elementów konstrukcji Wznosząc kominy, należy mieć na uwadze to, że niektóre elementy budynku nie powinny się z nimi łączyć. Jeśli komin przechodzi przez strop wyższej kondygnacji, to zawsze ma być wykonana dylatacja pomiędzy nim a kominem. W ten sposób ugięcia stropu nie będą wpływać na konstrukcję komina. Szczelinę wypełnia się wełną mineralną, która oddziela te elementy. Oddylatowanie komina od stropu. (fot. T. Rybarczyk) 13) Brak ocieplenia komina Kominy nie powinny przyczyniać się do występowania mostka cieplnego przy przejściu przez dach. Należy więc je ocieplić. Żeby wydłużyć drogę strumienia cieplnego, izolację termiczną z wełny mineralnej umieszcza się już wewnątrz budynku pod dachem i na całej długości nad nim. 14) Nieprawidłowo obrobione czapy kominowe Czapami kominowymi należy przykrywać kominy w taki sposób, by do ich wnętrza nie dostawał się śnieg ani deszcz. Wloty kanałów wentylacyjnych powinny być zabezpieczone przed ptakami. Zacięcie warstwy ocieplenia przy kratkach musi być wykonane ze spadkiem na zewnątrz, aby deszcz nie wlewał się do komina. Jeżeli zrobi się to niewłaściwie, woda będzie wypływać w niespodziewanych miejscach, migrując między ociepleniem a kształtkami komina. Tomasz Rybarczyk, Joanna Dąbrowska
Zastanówmy się, jak obliczyć naturalną wentylację wyciągową. Przy tego rodzaju wymianie powietrza powietrze wywiewane jest wciągane przez wały. Aby go zastąpić, świeże powietrze z ulicy wchodzi przez specjalnie wyposażone lub samoistnie powstające szczeliny. Obliczamy różnicę ciśnień na końcach przewodu wydechowego w paskalach:
W domach z wentylacją naturalną często się zdarza, że – ze względu na ich funkcjonalne rozplanowanie – kanały wywiewne, którymi będzie usuwane zużyte powietrze z kuchni lub łazienek, wypadają przy ścianach szczytowych domu. Nie jest jednak dobrym rozwiązaniem umieszczanie tych kanałów w grubości ich warstwy nośnej. Kiedyś – gdy domy budowano z cegły ceramicznej – zalecano, by kominy, zwłaszcza dymowe i spalinowe, umieszczać w wewnętrznych, czyli ciepłych ścianach domu. Gdy trzeba to było zrobić w zewnętrznych, radzono pogrubić je od strony elewacji, by zapewnić kanałom większą izolację termiczną. Uważano, całkiem słusznie zresztą, że wyziębienie przewodów pogarsza siłę ciągu w kominie, a do tego na ich zimnych ściankach może od środka wykraplać się wilgoć, co nie jest dobre nie tylko dla kominów dymowych i spalinowych, ale również – wentylacyjnych. Wpływ na działanie wentylacji Obecnie przewodom wentylacyjnym zrobionym w grubości muru ścian szczytowych (Fot. 1) nie grozi wyziębienie. Ściany zewnętrzne wykonywane są bowiem najczęściej jako dwuwarstwowe, więc wstawione w mur kanały wentylacyjne zostaną, tak jak cała ściana, ocieplone od strony zewnętrznej grubą warstwą styropianu lub wełny. Nie ma także problemów z umieszczeniem przewodów wentylacyjnych w ścianach jednowarstwowych – są one na tyle grube, że kanały te da się w nich łatwo zaizolować termicznie, w podobny sposób jak żelbetowe wieńce stropowe. Korzystne jest także to, że teraz przewody wentylacyjne wykonuje się głównie z elementów prefabrykowanych (Fot. 2), które zrobione są z lekkiego betonu keramzytowego. Mają one lepsze parametry cieplne niż na przykład bloczki wapienno-piaskowe, więc czasem ściana zewnętrzna – w miejscu, w którym jest kanał wentylacyjny – ma większą izolacyjność termiczną niż obok. Oczywiście jest tak tylko wtedy, gdy wentylacja naturalna działa prawidłowo. Gdy jednak działa ona źle (co niestety często się zdarza), to w takim kanale może zimą powstać odwrotny ciąg, czyli napływa nim do domu mroźne powietrze z zewnątrz. Powierzchnia ściany w tym miejscu jest z tego powodu wychłodzona, co może być przyczyną wykraplania się na niej pary wodnej i powstawania ognisk pleśni. Jest to o tyle prawdopodobne, że przy źle działającej wentylacji, wzrasta poziom wilgotności powietrza w domu. Trzeba jednak wyraźnie zaznaczyć, że opisany problem z wyziębianiem ścian nie ma charakteru budowlanego, lecz dotyczy wentylacji i takie zjawisko może wystąpić także przy kanałach umieszczonych w środku domu. Jedynym sposobem by ich uniknąć, jest poprawienie działania wentylacji naturalnej w całym domu, na przykład przez montaż nawiewników w oknach lub specjalnych nasad na kominach. Wpływ na konstrukcję domu Mimo że lokalizacja kanałów wentylacyjnych w konstrukcji ścian zewnętrznych (najczęściej szczytowych) z reguły nie wpływa negatywnie na działanie wentylacji naturalnej w domu, to jednak powinno się tego unikać. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest lokalizacja prefabrykowanych kominów, nie tylko zresztą wentylacyjnych, przy ścianach nośnych budynku, a nie w ich grubości (Rys. 1). Nie ma tu bowiem żadnej analogii z przewodami wentylacyjnymi, wykonywanymi z cegły (Rys. 2), gdyż tam w każdej warstwie ściany spoiny pionowe są względem siebie przesunięte. Dzięki temu takie kanały tworzą z resztą ściany całość i nie dzielą jej w pionie na dwie części. Prefabrykowane kanały wentylacyjne, umieszczone w ścianie, zmniejszają jej sztywność, a czasem także nośność, gdyż nie da się ich przemurować z elementami, z których wznoszona jest jej warstwa nośna. Konieczność przesunięcia pionowych spoin w poszczególnych warstwach ściany należy do kanonów sztuki murarskiej, a taki kanał wentylacyjny po prostu rozdziela ją na dwie części. Najgorzej, gdy dotyczy to także wieńca stropowego (Fot. 3), którego zadaniem jest spinanie ścian na poszczególnych kondygnacjach. Wtedy ściana szczytowa jest już rozcięta na dwie części od fundamentów po dach i nic dobrego nie może z tego wyniknąć. Zadaniem ścian nośnych, nie tylko zewnętrznych, ale i wewnętrznych, jest bowiem nie tylko bezpieczne przeniesienie występujących w budynku obciążeń na grunt, ale także zapewnienie mu odpowiedniej sztywności, szczególnie wtedy, gdy z różnych powodów dom zacząłby nierównomiernie osiadać. Kominy niezależne od ścian Jest zdecydowanie lepiej dla konstrukcji domu, jeśli kominy są elementem budowlanym niezależnym od ścian zewnętrznych (Fot. 4). Dlatego powinno się je umieszczać przy ścianach, na przykład w narożnikach pomieszczeń, choć oczywiście zabierają one wtedy nieco powierzchni mieszkalnej oraz mogą powodować pewne niedogodności z jej funkcjonalnym wykorzystaniem. Dobry architekt może jednak sprawić, że ewentualne uciążliwości z tego tytułu będą dla mieszkańców niezauważalne lub niewielkie. Jeśli nie da się tej zasady przestrzegać w całym domu, to niech takie kominy znajdą się raczej w ścianach wewnętrznych (Fot. 5), bo dzięki temu zapewnimy ciągłość przynajmniej wieńcom obwodowym wokół piętra. W takich sytuacjach może nawet nie zmniejszyć się sztywność budynku. Gdy na przykład w miejscach oparcia stropów na ścianach wewnętrznych trzeba zrobić żelbetowe wymiany (Fot. 6), w których zamocowane są prefabrykowane żebra stropowe, to w dużym stopniu przejmą one na siebie zadania przeciętego przez kominy wieńca na ścianie wewnętrznej. Uwaga! Wszystkich tych problemów unikniemy, jeśli zastosujemy w domu wentylację mechaniczną nawiewno-wywiewną z odzyskiem ciepła i nie będziemy w żaden sposób angażować ścian nośnych do wymiany powietrza w domu. W zupełności wystarczy, jeśli będą one odpowiadać jedynie za stabilność i trwałość domu oraz bezpieczeństwo jego mieszkańców.
Z0RJU1.jak zrobić wentylację przez ścianę
